Bağımsızlık Tanımı
Bağımsız:
Davranışlarını, tutumunu, girişimlerini herhangi bir gücün etkisinde kalmadan düzenleyebilen , hür, özgür, özerk, müstakil.
(Türk Dil Kurumu, Türkçe Sözlük, 1988, I. Cilt s. 127)
Özgür:
(ulus, ülke için) Yönetim bakımından yabancı bir gücün etkisi altında bulunmayan, başka bir yönetime bağlı olmayan, hür.
(Türk Dil Kurumu, Türkçe Sözlük, 1988, II. Cilt s. 1148)
Bağımsızlık :
Herhangi bir kişi, kuruluş ya da ülkenin, yabancı bir yetkenin denetim ve güdümünde olmadan kendi kendini yönetebilmesi (istiklâl). Buyuran, bağımlı olmayan, tek, bölünmez, devredilmez ve zaman aşımına uğramaz bir ifade yetkisi olarak karşımıza çıkan bağımsızlık, devletin hukuk ölçütüdür. 3 niteliği vardır:
1. Yetkenin tekliği: Belirli bir ülkede tek bir devletin yetkisi geçerlidir. En iyi sonucu sağlamak için zorlama, yürütme ve yasa hizmetlerinin tekelinde tutar.
2. Yetkenin özerkliği: Bağımsızlığın eylemli olabilmesi için devlet, başka bir devletten ya da benzeri bir topluluktan buyruk almadan iç ve dış siyasetini kendi kurul ve örgütleri eliyle özerk bir biçimde kararlaştırıp yürütür.
3. Yetkenin genelliği: Devlet yetkisinin kapsamı geniş ve geneldir. Öteki kamu kurumları gibi konularıyla sınırlı değildir.
Bağımsız ülkelerin yetkili kurullarından çıkan yasaları, millî marşları, bayrakları, paraları, devlet başkanları ve yürütme erkleri vardır. Kendi başlarına başka ülkelerle diplomasi alanında ilişki kurar, elçi atar, elçi kabul ederler.
(GÖRSEL Büyük Genel Kültür Ansiklopedisi, II. Cilt s. 1147)